Inggit ako kay Bojing

Inggit ako kay Bojing. Nuong mga bata pa kami sya ang paborito kasi sya ang bunso. "Bunsoy" kung tawagin sya ng Mommy namin. Sinusubuan sya pag kumakain, at laging sya ang kawawa pag nag aaway kami. Sya kasi lagi ang kinakampihan, ako lagi ang masama. Sya lagi ang malayang nakakapili kung aling kulay ng bagong biling damit ang kanya (laging kanya ang red, ang sa akin ay green), at kahit bertdey ko ay may regalo din sya. Kelangan ay lagi ko syang binabantayan dahil sya ang baby. Kahit gustong gusto kong kumanta noon, hindi pwede.. si Bojing lang ang dapat na kumanta, maganda kasi ang boses nya. As for me, magsayaw na lang daw ako.

Ito si Bojing habang kumakanta bilang isang contestant sa isang singing competition


Nung lumalaki na kami, si Bojing pa rin ang mabait. Masama nga daw kasi ugali ko. Sya ay mabait, tahimik at magalang. Hindi sya makulit, malikot at maingay na katulad ko. Wala syang magugulong kaibigan, at hindi sya lumalabas ng bahay. Mahilig din syang magdasal at muntik na rin syang magmadre kung ginusto nya. Sya ang masunuring anak, samantalang ako ang maldita.

Pero kahit inggit ako sa kanya, love ko pa rin ang kapatid ko. Ayokong may umaaway sa kanya o nananakit. At dibaleng maganda ang boses nya, at least magaling naman akong mag lip synch. Miss ko na ang kapatid ko, kasi wala na sya dito.. isa syang OFW, nagtatrabaho sa ibang bansa (talagang dakila si Bojing.. hehe).

Si Bojing abang nakiki-ayon kay Statue of Liberty


Kahit hindi kami laging magkasundo, gusto kong malaman nya na kahit anung request nyang pagkain ay iluluto ko para sa kanyang bertdey bukas. Happy Bertdey Bojing!!